In de expositie ‘waar ik ga’ toont Wia Bouma haar nieuwe serie kleine stemmige werken op doek en papier.
De schilderijen zijn soms een letterlijke weergave en dan weer een meer figuurlijke interpretatie van bezochte plekken. Het landschap inspireert Bouma , ook als metafoor voor haar innerlijk gemoed. De tentoonstelling valt te lezen als een “beeldverslag ”; het toont haar notities van de afgelopen 2,5 jaar. Een contrastrijke periode, waar met nuance naar is gekeken, als je op grond van het werk een conclusie kan trekken.
Maar het gaat ook om het schilderen zelf; de materie, de verf, en wat daarin gebeurt, laag op laag, dun geschilderde partijen afgewisseld met pasteus opgebrachte verf.