Het werk van Liesbet Tol is door haar manier van werken moeilijk samen te vatten in een zin of onderwerp, toch is altijd duidelijk dat het werk van haar hand is. Dat geldt ook weer voor deze tentoonstelling, waarin Tol haar nieuwste werk toont.
Liesbet Tol treed niet graag in gebaande paden. Ze kiest er voor zo lang mogelijk open te laten of iets figuratief wordt of abstract, of het kleurig wordt of sober, meer een impressie of een expressie.
Vanuit die vrijheid ontstaan werken die zeer gevarieerd van voorstellingen en inhoud zijn. In deze expositie zijn veel schilderijen door het (sneeuw-)landschap geïnspireerd, maar er zijn ook abstractere doeken met raadselachtige vormen, of met een nog net herkenbare mensengroep, een gebouwtje, een object van hout voor aan de muur.

Dit diverse werk is uitgevoerd in olieverf, krijt en potlood of gemengde techniek op doek en papier. Daarbij is er een uitgekiend kleurgebruik gehanteerd van witten en zwarten met zachtere aardetinten en enkele fellere heldere kleuren.