Sebastiaan Bruin

Een Takje wat valt in Stilstaand water , een verkeerde opmerking , een stilte op een verkeerd feestje , een knal tegen je kop, een blokhut in een villawijk , vast zitten tussen wal en schip of een apparaat dat ontploft .
mijn leven is een roes tussen realiteit en dromerigheid met aan de ene kant momenten van focus of vacuüm en aan de andere kant gedrevenheid en associatie .
deze komen in mijn werk tot uiting als golven die handen worden en bergen die op instorten staan , de diepste zee of verstrikt zitten in computer snoeren.
beweging en kleur zijn mijn belangrijkste elementen die steeds terug komen in mijn werk