Aan de horizon van het landschap
Als schilder, maar eerst en vooral gewoon als mens, ben ik gefascineerd door het Zeeuwse landschap. Mijn hele leven al is Zeeland mijn horizon en op zich is dit voldoende. Met name het platteland trekt: een bewoonbaar landschap, opgedeeld in kleurige vlakken en overal zie je de hand van de mens.Vooral het horizontale karakter, de overzichtelijkheid en helderheid van het landschap spreken mij aan. Ik teken en schilder bij voorkeur wat zich aan de horizon afspeelt. Het onderste gedeelte van het beeld, daar kijk je eigenlijk overheen.
Van mijn onderwerpen maak ik ter plekke schetsen in een langwerpig schetsboekje, ik noteer kleuren en werk met kleurpotlood of aquarel. Vervolgens werk ik de schetsen uit in acrylverf op groter formaat. Op het eerste gezicht blijf ik dicht bij de werkelijkheid, hoewel 'de' werkelijkheid natuurlijk niet bestaat.
Bij het vertalen van landschap naar schilderij zijn er dus veel realistische aspecten te zien. Ik hou uiteindelijk van de lichtval op de dingen en van de heldere kleuren die je in het landschap ziet. Maar er zit ook een meer abstracte kant aan: het gebrek aan detaillering en de nadruk op de grote vlakken.
Dit alles is bedoeld als niet meer dan een momentopname. Als schilder sta je niet stil. Het landschap is gelukkig onuitputtelijk, evenals de kunst.
(tekst uit Zeeuws Landschap, juni 2001)