Marianne Knol

De veelzijdigheid van klei maakt dat ik waarschijnlijk altijd op zoek zal blijven naar  oorspronkelijke concepten zowel qua vorm als qua huidafwerking.  Ik maak werkstukken van 20 cm hoog, maar ook grote waterdragers van meer dan een meter hoog. Handgevormd en gebakken op 1200 graden. Wat  een algemene deler is van al mijn werk is  een  ingetogen kleurgebruik samen met combinaties van verschillende materialen:  klei met metaal, stoere zwarte klei met teer wit papier-porselein. ?Het vormen...het zien ontstaan...het heerlijke proces van het schrapen tot de gewenste huidstructuur  is voor mij een bijna mediatieve bezigheid en net zo belangrijk als het eindresultaat.

Bert Pool

In 2005 ben ik begonnen met een cursus bij Patty Schilder in Amsterdam. Ik wilde porseleinen houders maken voor elektrische apparaten
De houders zijn nooit gemaakt...., maar wel allemaal andere leuke dingen!
Gegrepen door de klei heb ik een cursus gietmallen maken en Raku stoken gevolgd.
Na mijn pensioen ben ik naar Leeuwarden verhuist en ben ik thuis nog regelmatig bezig met keramiek maken.
Wat ik het leukste vind om te maken zijn de dingen die verrassend zijn in hun vorm en in dingen die aan de grens liggen wat mogelijk is in een gewoon thuisatelier.
Sardines of haringen die uit hun blikje springen maar er kan ook een grote haai tussen zitten, of de lampenbollen van porselein die zo dun mogelijk moeten zijn om goed lichtdoorlatend te worden.