Een gebouw kan gezien worden als een houder die een verscheidenheid aan doeleinden dient. In de loop der jaren is de Mariakapel als het ware een kopie van zichzelf geworden: het is gebouwd, leeggehaald, omgebouwd, deels verwoest, herbouwd, scheidingswanden zijn opgetrokken en verwijderd, het gebouw gerenoveerd en in hergebruik genomen – allemaal op eenzelfde aantal vaste vierkante meters. De gebeurtenissen die plaatsvonden op deze plek zijn gemeten, geïnterpreteerd en geregistreerd in een onophoudelijke accumulatie van gegevens, en toch is de structuur op zich niet in staat de complexiteit van haar sociale geschiedenis bloot te leggen.

Voor de tentoonstelling grafts van Sunette Viljoen en Blaine Western, is de reeks van reconstructies en renovaties die op deze plek in de Korte Achterstraat plaatsvonden, aanleiding geworden voor het kijken naar de bredere context van de manier waarop objecten en ruimtes aspecten van de geschiedenis opvoeren of verzwijgen. De fysieke vorm van het pand is onderzocht door middel van een vergelijking met wat er over is van de nabijgelegen Ceciliakapel – een gebouw dat een bijna identieke geschiedenis, stijl en oorspronkelijke functie heeft – om zo te zien hoe elke ruimte verschillende aspecten van het verleden heeft geregistreerd en geconserveerd.

Tegelijk met de fysieke ruimte van Hotel Maria Kapel, nemen Viljoen en Western de website van HMK over en verspreiden zij een serie posters in het centrum van Hoorn. Door het lenen van meerdere platforms die geassocieerd worden met presenteren, zoeken zij naar verschillende manieren om de geschiedenis van de kapel en haar omgeving te beschrijven en zichtbaar te maken.

De tentoonstelling grafts wordt mede mogelijk gemaakt door het Mondriaan Fonds, de gemeente Hoorn, Creative New Zealand en Van Ewijck Stigting