Opening 23 juni 19:00-21:00 uur

Alanna Lawley creëert site-specifieke installaties die ervaringen van verleiding en ontkenning oproepen. Deze 'ante-omgevingen' zijn gebaseerd op de notie van het unheimliche en maken het de kijker lastig om zichzelf volledig in tijd of plaats te oriënteren. In plaats daarvan creëert het werk een moment waarin de kijker de ultieme ontoegankelijkheid van de vorm begrijpt. Het is in dit moment van begrip dat de kijker de ruimte waar hij/zij zich in bevindt opnieuw moet evalueren, wat resulteert in een onzekere ruimtelijke ervaring die nieuwe openbaringen oplevert over een reeds bekende ruimte.

Bij HMK is Lawley een unieke dialoog aangegaan met de ruimte die heeft geleid tot een installatie die niet alleen op een aantal formele aspecten van het gebouw reageert, maar zich richt op de onderliggende institutionele structuur. Vaak ervaren als afzonderlijke entiteiten, zijn de (publieke) tentoonstellingsruimte en het (private) kantoor van een kunstinstelling nauw met elkaar verbonden. Er kan zelfs gesteld worden dat het de activiteiten zijn die in het kantoor plaatsvinden - plannen, schrijven, vergaderen – die de tentoonstellingen mogelijk maken.

In de afgelopen jaren zijn er door heel Europa bezuinigingen op cultuur doorgevoerd. Deze bezuinigingen hebben de relatie tussen kantoor en tentoonstelling, tussen instelling en kunstenaar, op scherp gezet. Het wordt steeds moeilijker om de productie van kunstwerken en tentoonstellingen mogelijk te maken, terwijl er naar buiten toe nog steeds gedaan wordt alsof het ‘business as usual’ is. Lawley's installatie bij HMK weigert dit mechanisme en daagt in plaats daarvan de vooropgestelde verwachtingen van de tentoonstellingsarchitectuur uit. Wat is. biedt een gedurfde visie op de gevolgen van voortdurende bezuinigingen op cultuur en de (bijna) onhoudbare werkomstandigheden die daaruit voortvloeien. Het is een kijk op de realiteit die veel kunstinstellingen bezighoudt, maar die maar zelden zichtbaar wordt gemaakt.