De tentoonstelling In the Hold van Vincent Vulsma brengt een reeks nieuwe werken samen die voortkomen uit het bestuderen van het logistieke mechanisme van de trans-Atlantische driehoekshandel, de invloed hiervan op de vorming van de hedendaagse geglobaliseerde wereld en de rol die goederen als textiel en indigo hebben gespeeld in deze geschiedenis. Op basis van de in het Zeeuws Archief bewaarde boekhouding van de Middelburgse Commercie Compagnie (MCC) zet Vulsma informatie uit de logboeken van achttiende-eeuwse Nederlandse slavenschepen om in fysieke vormen.

Voor het werk Return worden coördinaten uit de logboeken van het schip Vrouw Johanna Cores (1758-1759) vertaald naar volumes van samengeperst indigopigment. Voor elk van de posities van het schip tijdens haar vierde reis wordt één sculptuur vervaardigd waarvan bij Hotel Maria Kapel de eerste exemplaren worden getoond. Voor iedere presentatie van het werk zal nieuwe indigo worden geïmporteerd die - samengeperst tot unieke sculpturen - steeds weer andere coördinaten representeren totdat de gehele route van het schip in blokken indigo vertaald is. Hierdoor creëert het werk een eigen keten en relatie tussen de logica achter historische handelsoperaties en de hedendaagse aaneenschakeling van productie en presentatie binnen het netwerk van de internationale kunstwereld.

De werken in de serie Guinea ontlenen hun vorm aan gedigitaliseerde logboekdata die zijn omgezet naar weefbindingen. De stoffen zijn geweven van in India met de hand gesponnen en ongebleekte katoenen garens. Elk weefsel in de serie is uniek en gaat uit van de logboeken van één van de slavenschepen uit de vloot van de MCC. De combinatie van digitale data en processen en de materialiteit van het ruwe katoen resulteert in een stof die zichtbaar een hybride is tussen handwerk en digitale processen. De omzetting van de binaire data naar kruisingen van draden in de stof is zo precies dat je kunt spreken van data opslag in het weefsel.

Met de tentoonstelling onderzoekt Vulsma de consequenties van de kapitalistische logica en zet hij hedendaagse technologische middelen in om de moderne methodes van kwantificering en abstractie tot het uiterste door te voeren. De moderne vormentaal waarmee de routes zijn gecondenseerd en vertaald zijn naar de tentoonstellingsruimte impliceren een geschiedenis van exploitatie en geweld waar óók de kunst – als uiting van diezelfde moderniteit – schatplichtig aan is.

Deze tentoonstelling is onderdeel van Undercurrents: het overkoepelende onderzoeksthema van Hotel Maria Kapel (HMK) voor 2018 en 2019. Met haar residency-programma, tentoonstellingen en publicaties onderzoekt HMK de relatie tussen historische en hedendaagse vormen van beweging zoals kolonialisme, handel en migratie, alsook de infrastructuur en betekenis van mobiliteit in het culturele veld, met een focus op artist-in-residencies.

De tentoonstelling is mede mogelijk gemaakt door het Mondriaan Fonds, Gemeente Hoorn, Amsterdams Fonds voor de Kunst and het Prins Bernhard Cultuurfonds.