Na jaren met olieverf te hebben geschilderd ben ik overgestapt op eitempera,
de jute kwam toevallig op mijn pad.
Schilderen met zelfgemaakte eitempera op jute geeft me vrijheid, de schilderijen bouw ik laag na laag op,
ik volg hierbij mijn intuitie, en laat het werk organisch ontstaan.
Ik streef ernaar een harmonieus geheel te creeren, dit lukt alleen als ikzelf ook in harmonie verkeer.
De aldus verkregen patronen laten de beeldtaal uit mijn jeugd zien, de jaren 60- en 70,
ook beelden en vormen uit het collectief onbewuste, waardoor sommige werken
doen denken aan tribal art.