Matilde Zijp houdt erg van lijsten, ze verzamelt ze en lijst er haar tekeningen en schilderijen mee in. Dat levert dan een prachtig contrast op. Haar tekeningen en schilderijen zijn nl heel los en vrij uitgewerkt.
Voor Matilde Zijp betekent het werken met een materiaal dat het materiaal ook zichtbaar is - voor haar geen wegpoetsen van verfstreken. Expressief schildert en tekent ze uiteenlopende onderwerpen als aardappels, dieren, grenzen, landschappen en noem maar op. Ze lijkt (lijkt!) zich niet druk te maken of wat ze maakt ook mooi wordt. Het moet 'overkomen', het moet indruk maken, aanwezig zijn.
En, als om al die beweging in toom te houden, lijst ze haar werk in in de mooiste en meest bijzondere lijsten.




Kijkend naar het werk van Matilde lijkt het of er nonchalant gestrooid is met verf ,
een spat een klodder een veeg.
Of er al improviserend dingen/onderwerpen worden neergezet. Alsof je je blik scherp moet stellen.
Doe je dat dan is een landschap geen boom , rivier, berg meer maar een ontmoetingsplek van gedachten, een ruimte waarin je kunt verblijven.
Geen glossy werk maar bevroren in het moment.
Aai de konijntjes, lach om de muizen zwier mee met de draaimolen maar bovenal verblijf in het landschap.


In mijn werk houd ik mij bezig met het vluchtige moment.
Het kan het licht zijn wat over een landschap glijdt, een hondje wat op zijn buik lig, de
draaimolen die draait, maar meestal is het bevroren moment in het landschap mijn
uitgangspunt.
Vanuit een abstracte gelaagdheid kom ik tot een min of meer figuratieve/schetsmatige weergave van het
onderwerp waarin ik de vluchtigheid van het moment probeer vast te leggen.
Met mijn kleurgebruik probeer ik de intensiteit van het moment te versterken.
De landschappen zijn geïnspireerd door mijn reizen naar Schotland, Zweden, Chili.