Ton Vranken wonende in Susteren, geboren in Geulle (1947),
heeft zich afgelopen 40 jaar ontwikkeld tot een van de toon aangevende
schilders van het Limburgse- Maas- Landschap.
Na zijn conservatorium opleiding werd Ton aangesteld als docent aan de
Muziekschool te Venray.
Als kind was Ton al creatief met verf, waardoor zijn eerste schilderij van
het kasteel van Geulle tot stand kwam door o.m. het gebruik van tandpasta,
restjes verf en een stukje beddenlaken op latjes gespannen.
In 1979 heeft Ton, onder invloed van Patrick Creyghton het penseel weer
opgepakt en is zich gaan verdiepen in het Limburge- Maas- Landschap.
Hij probeert het landschap te idealiseren, en houdt zich niet aan het
fotografische voorbeeld.
Hij zoekt zijn modellen, bij voorkeur zijn dat hoogstambomen, heggen,
soms weilandpalen of de Maasbedding met haar zwerfkeien.
Voor de weergave van grassprietjes haalt hij de dunste penselen tevoorschijn.
De fijnschilder deinst er niet voor terug om schilderend de mogelijkheden
die het menselijke oog ziet zelfs te overtroeven.
In zijn drang naar puurheid in de weergave van het
landschap heeft hij zichzelf de beperking opgelegd dat landschap
niet te stofferen met mensen, dieren, vogels, nee het is puur flora,
puur land, puur aarde en struikgewas, puur boom en hout.
Vanaf 2008 woonachtig in Susteren heeft hij ook deze omgeving op het linnen
vastgelegd.