June Crespo maakt sculpturen met een sterke band met alledaagse objecten, het fysieke lichaam en de ruimtes die we bewonen. Voor haar worden dit allemaal materialen om mee te werken en om vanuit te denken.

Op een intuïtieve manier verkent ze de fysieke eigenschappen van deze materialen, wat zichtbaar is en wat we niet kunnen zien. De manier waarop ze zich tot elkaar verhouden en hoe ze getransformeerd kunnen worden.

Voor de tentoonstelling verkent de kunstenares op poëtische wijze de verbinding tussen onze lichamen en architectuur, tussen ons innerlijk en de plek waar we ons bevinden. Met deze focus zouden de grote interventies en sculpturen gezien kunnen worden als abstracte architecturale organen, die de muren duwen en doorprikken. Muren die worden gebruikt als grenzen tussen wat er binnen en buiten hen is.

De tentoonstelling maakt deel uit van de langdurige samenwerking tussen 1646 en het CA2M Museum in Madrid.