“In het werk van Brigitte Picavet is de taal een kernbegrip.

En de taal betekent bij haar ‘het boek’.”

Opgegroeid in een omgeving waar werk werken met de hánden betekende, en waarin scholing en ontwikkeling niet als primair werden gezien, moet de uiteindelijke groei naar het kunstenaarschap vast een lange en volhardende tocht voor haar zijn geweest.

Ze stuurde me onlangs een citaat uit een roman toe: “De boeken zitten in kratten die worden gebruikt bij het oogsten van olijven, dat wil ze er graag bij vertellen. Alsof ze wil zeggen dat boeken te maken hebben met landarbeid, zaaien en oogsten, en niet met het hoofd, met abstracte ideeën”. Het is niets voor niets dat juist zo’n passage voor haar oplicht uit een pagina.

Dat ze ook werkte als vertaler is nog een belangrijk gegeven. Boeken bestaan uit woorden, uit zinnen, ze bestaan bij de gratie van hun inhoud; boeken in het Cyrillisch of het Chinees zijn voor ons slechts dingen in de wereld, dingen zoals er eindeloos veel zijn. Hoewel vertalers de meest zorgvuldige lezers zijn die er bestaan, toch kiest ze als kunstenaar voor het boek als object – maar natuurlijk niet alleen maar.

En ze is beeldhouwer, al dekt dat klassieke woord de lading niet helemaal. Boeken vormen niet alleen een bron van inspiratie, reflectie en contemplatie voor haar, maar zijn het letterlijke materiaal waarmee zij werkt. Niet graniet, niet klei, niet glas, maar de grondstof boek verandert onder haar handen.

Het ontstaan van schrift, dat weer leidde tot het boek, vormt misschien wel de essentie van ons mensen. Anders dan in de orale traditie zijn we via boeken in staat onze innerlijke levens te delen met anderen, hoe ver weg in tijd of ruimte die anderen zich ook bevinden. Dat wij dat bijna zonder uitzondering in stilte doen, is zo vanzelfsprekend dat we dat aspect simpelweg vergeten.

Boeken transformeren bij haar tot andersoortige objecten, tot lichamen, tot organen en zelfs tot botten. Het zijn zwijgende lichamen geworden, niet echt tot zwijgen gebracht, maar nóg stiller gemaakt. En net als boeken om lezers vragen, vragen haar sculpturen ook om lezers, dat wil zeggen zorgvuldige kijkers.”

Citaat Margriet Kemper

Uit Buitenkant krijgt van Binnenkant, publicatie tgv gelijknamige expositie, Stichting KEG, 2023

Tijdens de finissage zal dichter en schrijver Harry van Doveren uit Eindhoven voordragen uit eigen werk.

Vernissage: zondag 14 september vanaf 15:30 uur.
Finissage: zondag 13 oktober vanaf 15:30 uur.

De toegang is uiteraard gratis en u bent van harte welkom.

Verder is het Hedendaags Kunstkabinet geopend op elke zaterdag en zondag tussen 12:00 en 17:00 uur of op afspraak.