CH2018 vraagt om bezinning op kunst en op het programma. Geraakt door een betoog van de cultuurfilosoof Alain de Botton, en zijn uitspraak ‘touch my heart’, aangaande de rol van kunst, werd dat het uitgangspunt voor het hele jaar. Iedere expositie benadert dit gegeven vanuit een ander standpunt.

De deelnemende kunstenaars uit ‘de stal’ van artemisia zijn allemaal gevraagd een kunstenaar te bedenken waarmee ze graag zouden willen exposeren omdat hun werk qua thema aansluit bij hun eigen werk, maar waarvan de werkwijze totaal anders is.
Touch my heart by sorrow is de zesde expositie in een serie van 8.

Paul Andringa is een introspectieve werker. In zijn poëtische beeldtaal, waarin voorheen de ratio en de hang naar abstractie overheerste, heeft hij de figuratie enkele jaren geleden toegelaten. Hierdoor heeft zijn werk zich in gevoeligheid verdiept. In deze tentoonstelling wil Andringa niet naar een expliciete werkelijkheid verwijzen, maar naar emotionele contexten. Tekst en uitleg, daar gaat het hem niet om. De toeschouwer moet zelf een gevoel bij het werk krijgen, gaan associëren. Want zo gaat Paul zelf ook te werk: intuïtief. Hij tast zijn gevoel af, probeert zich ontvankelijk op te stellen. Dan komen de ideeën. Zelf zegt Andringa daarover: ‘Het is allemaal immaterieel; Het is net als met begrippen god, kunst of liefde.... Zo is het ook met mijn werk. Het is niet te vangen in woorden. Ik noem wat ik maak wel eens gematerialiseerde energie. Wat je ziet , is met ontzettend veel liefde en passie tot stand gekomen.’


Bianca de Gier werkt met mixed-media technieken op doek.
Ze onderzoekt de werking van verschillende materialen en technieken op elkaar; individuele en collectieve herinneringen zijn leidend.
Beeld en tekst uit de actualiteit- krantenberichten, internet en fotografie - vormen een belangrijke inspiratiebron:
24 uur per dag komt een stroom van informatie over ons heen en vervliegt zomaar weer. Bianca wil deze beelden vangen, manipuleren, de tijd even stil zetten en ze op het netvlies laten inwerken. Al onderzoekend, vertellend, vragen stellend, combinerend en associërend voegt ze beelden en/of teksten samen. Zo zet de Gier de toeschouwer op het verkeerde been en geeft een aanzet tot nadenken. Cynisme & absurdisme spelen hierbij een rol.
Het resultaat is een reeks werken waarmee het tijdsbeeld wordt neergezet.