De tekeningen van Lenneke van der Goot worden bevolkt door zwermen, wolven en groepen mensen, omgeven door verlaten landschappen, getekende patronen en geschilderde collages. Zij schept nieuwe werelden waarin gevoel voor richting ontbreekt en anonieme figuren de hoofdrol spelen. Ze gaan op in hun omgeving of proberen zich ertoe te verhouden.
In de serie Shadow zoekt Van der Goot naar een nieuwe beeldtaal waarin maakbaarheid centraal staat. Collages bestaande uit zwart-wit kopieën van landschappen, vormen het uitgangspunt. Het maakproces is zichtbaar en onderdeel van het beeld geworden, dat hierdoor meer refereert aan een in scène gezette wereld, dan aan de realiteit.
Deze enscenering komt ook terug in recente tekeningen waar papieren restanten van tijdelijke installaties in figureren. In de (re)constructies van dit materiaal zoekt Van der Goot naar een nieuwe compositie. Het spel tussen 2- en 3-dimensionaal wordt verder uitgespeeld en wordt in het werk een steeds belangrijker onderwerp.