Jubileum Hazart, 25 jaar beelden in Soest

Out-of-the-Box is een internationaal tentoonstellingsdrieluik, waarmee kunststichting Hazart in Soest zijn 25-jarig jubileum viert. ‘Elke kunstenaar denkt Out-of-the Box,’ zegt galeriehoudster Ali van den Berg enthousiast.

Van den Berg stuurde een uitnodiging naar alle kunstenaars waar ze mee samenwerkte. 90 doen er mee. Een kwart eeuw tentoonstellingen, van 1991 tot nu, laat zien hoe de grenzen van sculptuur zijn opgerekt. Kunstenaars boetseren, hakken, of assembleren beelden uit de meest uiteenlopende materialen, van honingraten, fietsbanden, tot een flitsende combinatie van neon, hout en zaaddozen uit Kaapverdië.
Bij Hazart exposeren kunstenaars die een liefde voor het materiaal en ambacht delen.
En geen wonder. Kunststichting Hazart is innig verweven met de Hazelaar Art Supplies, opgericht door Jan Hazelaar, de partner van Ali. Het eerste dat opvalt als je het moderne, lichte gebouw betreedt, is de geweldige hoeveelheid materialen en gereedschappen, van brokken steen, boomstammen, beitels, vijlen, raspen, klei, gips, was, enzovoorts. ‘Er is heel wat voor nodig is om een beeld te maken,’ verklaart Van den Berg. ‘En als het er eenmaal is, moet het ook getoond worden. Zo ontstond het idee voor een expositieruimte, die nu in de benedenruimte en de tuin is gevestigd. Maar de galerie vaart wel zijn eigen artistieke koers,’ benadrukt ze.
De geschiedenis gaat terug tot 1964, toen Jan Hazelaar zich meldde bij bronsgieterij Joosten in Soest. ‘Door de Wederopbouw was er veel werk, van oorlogsmonumenten tot beelden voor de openbare ruimte,’ vertelt Jan. ‘In 1971 begon ik mijn eigen bronsgieterij en al snel opende we een winkeltje waar we klei, was en spatels verkocht. Ali had een kunstopleiding gevolgd, Artibus in Utrecht. We hebben veel contacten met kunstenaars, het is een manier van leven. Ik vind het fascinerend om te ervaren wat kunstenaars beweegt, te zien wat ze maken. Geweldig hoe divers dat is!’
Na de eerste expositie Beelden in Soest in 1991, volgden hoogtepunten als A cire perdue (1993), over de historie van het bronsgieten via de verloren was methode. Een solo met een levensgrote papieren Spitfire van de Brit Anthony Heywood op vliegveld Soesterberg (1995). Ecce Homo (Zie de mens) (1997) met toekomstvisioenen op de 21ste eeuw. En een presentatie van de Amsterdamse beeldhouwschool (2016), die binnen enkele weken door ruim 2000 bezoekers werd bezocht.
‘We zitten nog vol plannen,’ zegt Ali. ‘Onze liefste wens is het realiseren van een buitenpaviljoen.’

Tekst: Anne Berk