‘Ik probeer te kijken in een wereld waar het eigenlijk verboden is om te kijken, want als je wakker wordt vergeet je alweer veel. Wat ik vasthoud is maar een fractie.’ Paul Klemann (Utrecht, 1960) tekent de dromen uit die hij ’s nachts heeft beleefd. Hij vindt dat de dromen, of flarden daarvan, die hij zich wel kan herinneren een enorme rijkdom aan onderwerpen en beelden biedt. Dit blijkt ook uit de titels die Klemann zijn droomtekeningen geeft, zoals De handjes van Fatima, De directrice en de condoomzwaaiende knuffelbeestjes van Mike Kelley of Een Christus met evenveel poten als een spin. ‘Dromen zijn een sublieme vertaling van wie je werkelijk bent,’ vindt Klemann. ‘Ze vertellen iets over het diepste van je wezen. Je droomwereld is een vrije wereld, er zijn wel wetten en regels maar je wordt nooit ter verantwoording geroepen.’

Klemann ontving in 1993 de eerste prijs Prix de Rome Tekenen. Zijn droomtekeningen worden gepresenteerd op Het Gelders Balkon, een podium voor aan Gelderland gerelateerde kunstenaars of kunstinitiatieven.