In de kapel van Notre Dame des Arts presenteren Merel Holleboom en Hans Vos hun ruimtelijke kunsten in de „prrrt t wapprrrt‟ sculptureshow. Holleboom rijdt stad en land af om beeldenexposities met haar werk te
vervolmaken. Vos is obscuur want zijn werk is ongezien. Door een gedeelde fascinatie voor beweging, constructie en disfunctionaliteit vertoont het oeuvre van beide kunstenaars opmerkelijke paralellen. In „prrrt t wapprrrt‟ komen de lijnen samen. Tussen de associatievelden rond hun werk gaat het waaien. De sculpturen van Holleboom en Vos hebben jou daar voor nodig. Door te komen kijken zet jij het wapperen in gang.
Van harte welkom op de muzikale opening met klinkende woorden op 5 juli om 15:00!

Merel Holleboom (1977)
Bij het bouwen van haar poetische machines en monumentale beelden gaat Merel uit van „beweging‟ zodat de werken roepen om een interactie of het publiek zelfs nodigen letterlijk uit fysiek deel te nemen aan een beweging. De oorsprong bevindt zich vaak in iets alledaags, zoals „ een druppel water op je huid, een simpel woord als “lucht” of een nieuw stuk technologie. Merel haar beelden kunnen aandoenlijk overkomen en hebben ook humor maar zijn verre van lichtvoetig.

Hans Vos (1957)
Het begrip 'sculptuur' vat hij breed op. Door strikte keuzes te mijden heeft zijn werk een grote mate van veelvormigheid. Het is altijd sculptuur.
Behalve foto‟s misschien. Dat zijn foto‟s. Zijn beelden zijn onderdelen van een soort bouwdoos. Een tentoonstelling is de gelegenheid om onderdelen
zo smaakvol te groeperen dat je de rommel niet ziet en poëzie ervaart.