Op een onderzoekende wijze bevraagt Jelke Reems (1981) de ruimte, naar wat ruimte is en/of wat ruimte zou kunnen zijn en hoe zich dit verhoudt in relatie tot de mens. Vaak belicht ze dit vanuit drie perspectieven, ruimte om te groeien, de fysieke ruimte en de ruimte waarin men vertijdelijkt. "Ik maak ruimte voor de ruimte die er niet is." Ze vergaart teksten, krantenknipsels, maakt installaties/beelden en laat zich inspireren door de omgeving en bevraagt deze, in alle openheid. Het werk is voor haar een continue aaneenschakeling van bevragen en maken. Deze wisselwerking is de leidraad van haar manier van werken.
Op locatie wordt het werk gemaakt en daar ontstaat het beeld, opgebouwd uit gevonden materialen en verzamelde onderdelen van het onderweg zijn....