Nour–Eddine Jarram (1956) kreeg in de jaren 90 bekendheid met zijn schilderijen waarin hij werken van Hollandse meesters vermengde met motieven uit de islamitische beeldcultuur. Zo kregen de heelmeesters uit Rembrandt’s Anatomische Les tulpen als hoofden. In het afgelopen jaar heeft hij 17e eeuwse Hollandse landschappen als uitgangspunt genomen voor zijn pasteltekeningen. Net als de 17e eeuwse schilders past hij de landschappen aan aan zijn eigen behoeften. Hier en daar loopt een mannetje opgebouwd uit kalligrafische tekens door het landschap, een verwijzing naar Jarram’s eigen positie als Marokkaanse kunstenaar in de Nederlandse cultuur. Soms draagt hij ook een vlag mee waarop in plaats van een radicale islamitische slogan nu "I Love Art" staat.
Erik Pape (1942) toont een serie schilderijen op paneel waarin hij aan de hand van een spoorviaduct de mogelijkheden van het weergeven van ruimte en structuur onderzoekt. De schilderijen hebben een opvallend heldere achtergrond waarop de voorstelling in bijna grafische lijnen is neergezet. Soms wordt het beeld ook bijna abstract wanneer bijvoorbeeld het schilderij radicaal in tweeën wordt gedeeld in een donkere en een lichte helft. Uit alle werken spreekt een grote vaardigheid en inzicht in de mogelijkheden van de schilderkunst.