Kim Hospers (1982) onderzoekt hoe we onze identiteit proberen te handhaven in een tijd waarin social media steeds meer bepalen hoe wij elkaar waarnemen en waarderen. De afgelopen anderhalf jaar heeft Kim Hospers gewerkt aan de serie Esse Est Percipi #Whatever. De titel (vertaald: Zijn is waargenomen worden) verwijst naar de uitspraak van de 18e eeuwse filosoof George Berkeley, die betoogt dat de dingen alleen bestaan dankzij de waarneming door de mens. In de serie tekent Hospers zogeheten pranks: foto’s gepubliceerd op internet van dronken, slapende mensen die zijn geschminkt of opgetuigd met voedsel en voorwerpen om ze belachelijk te maken. Hospers legt dit cynisme positief uit: in hun belachelijkheid zijn de slachtoffers gelijk en daarmee alle even waardevol. Kenmerkend is de tijdrovende en zeer virtuoze techniek van zijn tekeningen die in schril contrast staat tot het vluchtige karakter van de foto’s op social media. In de tentoonstelling zijn twaalf dozen met elk twaalf tekeningen op kleiner formaat te zien, aangevuld met grotere tekeningen. Ook toont hij een verzameling wit geverfde beeldjes van heiligen, helden en sterren waarop hij beledigende teksten heeft geschreven. De helden en heiligen worden hiermee bespot maar keren ook terug tot hun menselijke proporties: bevrijd van de heldenstatus die hen door de geschiedenis werd opgedrongen.