Statement

Mijn werk bestaat uit het maken van digitaal geënsceneerde foto's door middel van gemengde technieken.
Het onderwerp van een foto benader ik vanuit de inhoud om zo alle gelaagdheden te doorgronden van doorgaans complexe thema's. Ik ben geen fotograaf, in de zin van geschoold en/of allround, maar gebruik het medium fotografie voor het vastleggen van objecten die een rol gaan spelen in een foto en om het uiteindelijke resultaat te kunnen exposeren. Sleutelwoorden: 'au, au, en nog eens au' (o.a. weemoed rond het ontstane onvermogen muziek te kunnen maken), angst/weltschmerz.

Intuïtie en emotie (invallen) zijn vaak het startpunt van het proces van vormgeven.
Ik werk voornamelijk aan de hand van een thema dat kan leiden tot een serie foto's.
Inspiratie vind ik in associatieve gedachten/bedenksels, levensbagage, muziek, geloof, poëzie, en de natuur.
Het absurde en banale van het dagelijks leven is de verpakking waarbinnen het (foto)verhaal wordt verteld.


Omdat ik doorgaans het leven als vrij ongemakkelijk ervaar is mijn drijfveer gericht op het willen creëren van schoonheid en verandering. 'Het onzegbare' (hier schrijft de muziektekstschrijver van voorheen) een vorm geven die wel appelleert aan de werkelijkheid maar het toch niet is. Ik leg dus niet de werkelijkheid vast, maar de onwerkelijkheid. De oorsprong van deze behoefte voert terug naar mijn jeugd. Door omstandigheden had ik als kind een sterke behoefte aan een plek waarbinnen ik mij veilig en meer mezelf kon voelen. Zo ontstond gaandeweg een andere, soms zwaar bevochten, werkelijkheid. De muziek gaf mij als eerste deze vrijplaats. Zij had een dubbelfunctie; als bron van schoonheid en als schuilplaats voor 'ruis en omringend tumult'. Na het gedwongen afscheid van mijn muziek (eind 2010) ontdekte de fotografie mij in 2012. In 2014 omarmde ik de geënsceneerde fotografie. Het streven uit nood naar een andere werkelijkheid is gebleven.


Einar Been
Rotterdam 6.6.2021
Bijgewerkt 3.08.2025

* Zie CV. Ook voor expositielijst