KAS 4: filmpremiere Cocon

16-12-2007 t/m 16-12-2007

Cocon

de geschiedenis van een tuin
Utrecht Manifest
Kunstuitleen/Lusthof Utrecht
zondag 16 december 15.00 uur
Anna van Suchtelen KAS 4: filmpremiere Cocon
Anna van Suchtelen KAS 4: filmpremiere Cocon

Re-identification in Delft

11-11-2007 t/m 20-01-2008

Trilateral Print Exchange Exhibition

World Art Delft
11 november 2007 t/m 20 januari 2008

De tentoonstelling is een samenwerking tussen drie grafisch ateliers: Shin-Yokohama Printmakers Association (Japan), Malaspina Printmakers (Canada) en Grafisch Atelier Utrecht (Nederland). De expositie was eerder te zien op diverse locaties in Japan, en maakte in 2005 deel uit van de Triënnale van Yokohama. In 2006 was Vancouver, Canada, het toneel van de uitwisseling en nu in 2007 is Nederland het gastland.
Anna van Suchtelen Re-identification in Delft
Anna van Suchtelen Re-identification in Delft

Bescherm jezelf met de Watershawl

24-09-2007 t/m 24-09-2007

Watershawl

nieuw ontwerp
opdrachtgevers: CBKU en Zangsporen
Anna van Suchtelen Bescherm jezelf met de Watershawl

Af van de materie en steeds meer transparantie

08-06-2007 t/m 03-08-2007

interview door Beatrijs van der Pas, Stadsblad Utrecht, 11 juli 2007, fotograaf Johan Morgenstond
Anna van Suchtelen toont haar werk op drie locaties in Re-identification, een reizende grafiektentoonstelling. De locaties zijn: het Stadhuis, het Gebouw (Leidsche Rijn) en het CBKU (Centrum Beeldende Kunst Utrecht). Het is een samenwerkingsproject tussen Japanse, Canadese en Nederlandse kunstenaars. Anna heeft in 2006 in het kader van dit project een paar weken in Canada gewerkt.

Wat inspireert je als beeldend kunstenaar?
"Dat is bij elk project verschillend en hangt af van het onderzoek naar een bepaalde locatie. Maar wat me wel altijd inspireert is taal en het zoeken naar de geschiedenis van een plek. Ik probeer ook een tijdlijn tot stand te brengen; verschillende perioden en tijden met elkaar in verband te brengen.
Bijvoorbeeld: voor de installatie 'Hortus Conclusus', die gedeeltelijk te zien is in het Grafisch Atelier (GAU), heb ik me laten inspireren door Het Hooglied. Ik deed onderzoek naar de oorsprong van het begrip 'hortus conclusus', de besloten tuin en die vond ik in deze bijbelse tekst. Vervolgens heb ik een tuin die ik kende van vroeger gecombineerd met allerlei gegevens uit het Hooglied (planten, grondsoort, etc.) en er een nieuw verhaal van gemaakt. Het is het verhaal over het verlies van een afgesloten tijdperk. bij dit werk ben ik voor het eerst gaan zeefdrukken, wat een nog transparanter beeld oplevert, omdat je direct drukt op de stof."

Waarom ben je op zoek naar steeds meer transparantie?
"Ik probeer met mijn werk tot de kern te komen. Steeds meer blijven alleen de woorden over, net als bij het schrijven van teksten waarbij je steeds meer weghaalt, waardoor je uiteindelijk tot de kern van de boodschap komt. Ik wil af zien te komen van de zwaarte van de materie. Het is niet alleen letterlijk maar ook conceptueel dat je steeds meer zoekt naar de kern van iets en daardoor steeds meer ballast kwijtraakt.
Ik ben op zoek naar een soort oerverhaal dat te maken heeft met een bepaalde plek. Begonnen vanuit het autobiografische, gebruik ik steeds meer verhalen van anderen, waarmee ik ook een soort tijdlijn probeer te construeren. Ik kijk naar wat er vroeger is gebeurd en wat voor betekenis dat dan heeft voor het heden en voor de toekomst. Een soort spel met de tijd."

Waarom ga je op zoek naar het verleden?
"Het is leuk om te graven in de tijd, om de geschiedenis van een bepaalde plek naar boven te halen en te kijken welke betekenis deze heeft voor het heden. Ik laat als het ware de muren, de grond spreken: die geef ik een stem. Een goed voorbeeld is het Project 'de Kas' op de Maliebaan, een samenwerkingsproject van CBKU en Kunstuitleen Utrecht, waarbij een kunstenaar wordt uitgenodigd om een periode te komen werken in De Kas. Dat is een atelier in de tuin van de Kunstuitleen. In het kader van dit project heb ik een film geproduceerd. Eerst heb ik onderzoek gedaan naar het huis, de locatie. De geschiedenis van de straat heb ik onderzocht en met de kleindochter van de laatste bewoners rondgelopen in het huis.
Ik ontdekte dat er in de tuin in 1830 een boomgaard van moerbeibomen is geweest die als voedsel diende voor de zijderups. Er was een hele zijdekwekerij en de rupsen werden daar geteeld. De cyclus van de zijderups tot vlinder heb ik gebruikt als conceptueel gegeven voor mijn werk. De serrekamer van het huis aan de Maliebaan heb ik ingericht als archief; de Kas heb ik omgebouwd tot filmstudio. Ik vroeg mensen of ze wilden meewerken aan een film en liet hen verhalen schrijven op moerbeiboompapier. Deze verhalen heb ik gezaaid in de grond die bij het huis hoort. Daarmee wil ik een tijdlijn tot stand brengen: wat brengen de verhalen de mensen in de toekomst? Ik probeer bij een soort oerverhaal te komen: wat vinden mensen belangrijk, wat bindt hen? Mensen die de film al hebben gezien, dachten dat het één verhaal was: het is mooi dat het een algemeen iets wordt dat voor heel veel mensen herkenbaar is."
Anna van Suchtelen Af van de materie en steeds meer transparantie