Industrieel en cultureel erfgoed belicht

Stijl en beïnvloeding

In mijn werk als kunstschilder ben ik geïnspireerd door architectuur, in het bijzonder industrieel en cultureel erfgoed. Ik kom oorspronkelijk uit Voorburg en mijn interesse in industriële en culturele architecturale vormen begon tijdens mijn middelbare school toen ik architect wilde worden. Mijn tekenmeester op school was Jan Asselbergs, een beroemde Nederlandse schilder. Hij stimuleerde mij om dit werk verder uit te werken, maar in die tijd koos ik ervoor om advocaat te worden, hoewel ik naast mijn juridische carrière altijd tekeningen en schilderijen heb gemaakt. In de afgelopen decennia is de reikwijdte van mijn werk uitgebreid. Nu vestig ik graag de aandacht van de kijker op een werkelijkheid die op het eerste gezicht niet te zien is. Ik ben gefascineerd door perspectieven, precisie en kleur om op een eclectische manier een vreemde omgeving voor mensen te creëren in historische en vaak vervallen gebouwen.

Mijn werk is geïnspireerd op de schilderijen van beroemde kunstenaars als M.C. Esscher, Carel Willink en Edward Hopper.
Mijn stijl is realistisch, maar ik vermijd graag fotorealisme. Ondanks het realisme van de beelden behouden ze een sfeer van fantasie. De schilderijen hebben soms een surrealistische uitstraling die het 'ongelooflijke' benadrukt. Tegelijkertijd hoop ik met de verhalende inhoud de kijker mee te nemen op een maatschappijkritische reis en hem of haar bewust te maken van nieuwe perspectieven op de werkelijkheid en illusies van de werkelijkheid.

Vooral voor de betekenis van de figuren in mijn schilderijen heb ik me ook vaak laten inspireren door de filosofie van Emmanuel Levinas (1906-1995). Volgens Levinas is de medemens niet slechts een ander persoon, maar verschijnt die als een vreemde ander. De 'vreemde Ander' duikt vaak in verschillende gedaanten in mijn schilderwerk op. De Ander (zoals Levinas die ook met een hoofdletter schrijft) is geen object waar ik gebruik van kan maken. maar verschijnt vaak als 'ontoegankelijk schepsel dat een appèl doet op mijn verantwoordelijkheid' (citaat Levinas, Het Menselijk Gelaat, Uitg. Ambo, Utrecht, 1969).

Ik gebruik verschillende media, waaronder fotografie en schetsen om architectuur en ruimte te verkennen. Meestal bezoek ik de gebouwen die ik wil schilderen. Ik ben continu gefascineerd door de manier waarop tekeningen en schilderijen kunnen worden gevormd en hervormd om ruimte te creëren. Mijn schilderijen ontwikkelen zich door observatie en zijn eerder een reactie op de plaatsen die ik in het echt heb bezocht.

Vaak begin ik mijn werk met het opmerken van details van de omgeving; de manier waarop het licht door een raam filtert bijvoorbeeld, of de schaduwen die op een muur spelen. Soms accentueer ik de waargenomen verschijnselen door het gebruik van acrylpasta en kleur. Ik werk heen en weer tussen fotografie en schilderkunst en ontwikkel lagen, zowel in het creatieproces als in het werk zelf.

Het resultaat is dat mijn werk parallel loopt met meerdere lagen van perceptie. Ik geniet van het onderzoek dat nodig is om erachter te komen waar ik naar kijk. Door te transformeren wat echt lijkt, hoop ik de complexe en mysterieuze dimensies van de werkelijkheid te onthullen. Wanneer het perspectief van de kijker verschuift of vervormd raakt door mijn schilderijen, worden nieuwe inzichten in de werkelijkheid mogelijk.

Mijn olieverfschilderijen maak ik sinds 2013 in mijn atelier aan de Vest 69 in Gouda. Inspiratiebron voor mijn schilderijen zijn verlaten en vaak vervallen industriële gebouwen, die ik meestal net voor de sloop of de verbouwing vastleg door schetsen en foto’s. Zo schilderde ik gebouwen aan de Spoorzone in Tilburg, de Leerfabriek in Oisterwijk, Zollverein bij Essen, de Touwfabriek in Oudewater, de Electriciteitsfabriek in Den Haag. Naast industrieel erfgoed schilder ik ook cultureel erfgoed: goed onderhouden of gerestaureerde gebouwen met een culturele waarde. Voorbeelden daarvan zijn: de Koninklijke Wachtkamer op station Hollands Spoor, de Burgerzaal van het stadhuis in Rotterdam en de metrostations van de nieuwe Noord/Zuidlijn in Amsterdam.

Door kleurgebruik en lichtinval wil ik mijn schilderijen tot een bijzondere belevenis maken. Donkere troosteloosheid moet plaatsmaken voor licht en warmte. Regelmatig voeg ik aan het erfgoed personages toe die het beeld een andere of extra betekenis geven. In sommige schilderijen is een ‘verborgen boodschap’ of een verwijzing naar de actualiteit te vinden.

Techniek

Bij het maken van mijn schilderijen teken ik het grondpatroon van de gebouwen en monumenten op basis van eerder gemaakte foto’s en schetsen meestal direct op het schilderdoek . Ik gebruik vaak acrylverf als grondlaag. Voor de details breng ik acryl modelling pasta aan en soms ook goudfolie of perkamentpapier. De toplagen schilder ik met olieverf en om dieptewerking te krijgen is het schilderij vaak opgebouwd uit verschillende lagen glaceer.

Prijzen en exposities

Inmiddels ben ik met mijn schilderijen diverse keren genomineerd voor een prijs en heb ik ook nationaal en internationaal veel prijzen gewonnen.

In juni 2020 schreef de ballotagecommissie (BC) voor de deelname aan exposities van de Kunstkring Prins Alexander in Rotterdam over mijn werk:
'De BC is unaniem van mening dat het werk van Bert een aanwinst is voor de exposities van onze Kunstkring Prins Alexander.
Het was voor enkele BC-leden een hernieuwde kennismaking, omdat zij zijn werk al eerder zagen op nationale exposities.
Zijn schilderijen eisen direct de aandacht op en zijn vrolijk vanwege het kleurgebruik en de lichtinval. Wat het meest opvalt in de uitwerking van elk thema is de precisie, waardoor elk detail tot nadenken en verbazing stemt. Vanuit zijn voorgaande leven misschien wel aan te duiden als "juridische" nauwkeurigheid. De techniek is dus dik in orde. Eén van de BC-leden geeft aan: "Ìk geef niet snel een 10, maar voor dit werk maak ik graag een uitzondering." De BC voelt zich in haar meningsvorming gesterkt door het Duitse juryrapport en kan niet anders dan beamen dat het werk van Bert Hermans zonder meer uitstekend is, met oog voor detail en een heel eigen sfeer, waarbij hij mens en omgeving een aantrekkelijke spanning geeft. De Illusie benadert zelfs een surrealistisch karakter.'

Ik exposeer regelmatig in galeries en op bekende Nederlandse kunstbeurzen, zoals de Nationale Kunstdagen en de ADAF. Verder is mijn werk tot nu toe in acht Europese landen geëxposeerd en in de Verenigde Staten en China. Voor 2021 staan onder andere tentoonstellingen gepland in De Gashouder in Amsterdam en de Tokyo Art Fair in Japan.

Toekomst

Met mijn werk zoek ik steeds naar nieuwe uitdagingen en probeer ik nieuwe invalshoeken. Zo ben ik door een uitgever in Bonn gevraagd om drie nieuwe schilderijen te leveren voor een kunstboek ter gelegenheid van het 250e geboortejaar van Ludwig van Beethoven. Het thema is: ‘Moonlight Sonatas’. Voor mij is het een mooie puzzel om dit thema in drie schilderijen te verbeelden en tegelijkertijd een verbinding te maken met cultureel erfgoed. 'Pianosonate nr. 14 in cis mineur' (Mondscheinsonate) en 'Waar is de gravin?' zijn daarvan het eerste resultaat.

Mijn schilderijen zijn te vinden op www.berthermans.kunstinzicht.nl en op telefonische afspraak in het atelier aan de Vest 69 in Gouda: 06-55324696.