Over het werk

Heb lang en veel geëxperimenteerd met stijlen, inhoud, stemmingen, kleuren, schrifturen en composities. Ik wilde me niet vastleggen. Steeds weer keerde ik terug naar de natuur en meer in het bijzonder naar de horizon. De horizon als metafoor voor weemoed, verlangen, hoop, vrede, rust en (toekomst)perspectief. Het huidige tijdsgewricht schreeuwt erom.
Geleidelijk wordt mijn werk meer introspectief, abstracter ook, en beperkt het zich steeds meer tot de kern. Minder beeldelementen, meer zeggingskracht. Beperking tot wat nodig is, meer niet.

.