Over Mus

Mus maakt beelden; schilderijen, vormen, verhalen. Ze maakt iets wat er eerst nog niet was.
Met haar ‘maak-honger’, haar verlangen iets uit te drukken, maar er-vaak-geen-woorden-voor hebben, ontstaan de beelden.
In eerste instantie ongecensureerd, met als uitgangspunt, dat het meest ongecensureerde in onszelf tenslotte het meest universele blijkt te zijn. Zo weet de hand van Mus vaak prima de weg, zolang het hoofd zich er niet mee bemoeit.
Maar uiteindelijk is daar ook nog haar esthetisch oog, haar verstand en de daaraan gekoppelde censuur die zich buigt over het definitieve beeld.
‘Ik maak, dus ik besta’, is de zucht van Mus.
Een zucht die verlangt, die zoekt, die hapert, die twijfelt. Een zucht vol drift van geest op zoek naar beeld met zeggingskracht.