Terug naar schoonheid.

Wat zegt mijn beeldtaal, bestaande uit figuren die zich meestal dansend in een fantasiewereld schijnen te bewegen? Ze schijnen direct je innerlijke wereld in zonder dat een verbale vertaling nodig is. Als je op de oppervlakte blijft lijkt het esthetisch en oppervlakkig maar als je er voor kiest om in de diepte te duiken maar weer lucht nodig hebt, kom je weer naar de oppervlakte, waar het luchtiger is. Tot je verbazing zul je dan zien, dat de eerste betekenis veranderd is. De oppervlakkigheid van de oppervlakte is weg, er is diepte, perspectief, een doorkijk naar een andere gedachte. Een andere wereld waar poëzie en voldoening je ziel verheffen.

Schoonheid is iets wat helaas in de kunstwereld als “not done” wordt beschouwd. De kunstwereld heeft liever een concept en als dat tot uiting komt in een museumzaal in de vorm van een hoopje waar iedereen van denkt, “Heeft de schoonmaker vergeten op te ruimen?” Ja, het concept telt, het beeld doet er niet meer toe. Op deze manier maakt het niet meer uit wat je neer zet, je kan even goed thuis blijven en de concepten lezen.
Met mijn schilderkunst wil ik de schoonheid weer zijn waarde terug geven.

Ubaldo Sichi