'En waar is de gravin?' Olieverf op doek 80 x 60 cm
Op het schilderij is de Beethovenzaal van La Redoute bij Bonn afgebeeld. De Redoute in Bad Godesberg, nu een deel van Bonn, Noordrijn-Westfalen, Duitsland, is een zaal die in 1792 werd geopend voor feestelijke gelegenheden van het hof van aartshertog Maximiliaan Franciscus van Oostenrijk. Toen Bonn van 1949-1990 de regeringshoofdstad was van de Bondsrepubliek Duitsland, werden op de Redoute staatsrecepties gehouden. Tegenwoordig wordt het monumentale historische gebouw gebruikt voor evenementen. De Redoute is gebouwd in neoklassieke stijl uit 1790, ontworpen door Martin Leydel. Het werd geopend in 1792 en was een locatie voor chique dansfeesten, toneelvoorstellingen, opera, ballet en concerten van het hoforkest, met Ludwig van Beethoven als violist en pianist. In 1792 speelde Beethoven voor Joseph Haydn, en ze planden daar dat Beethoven Wenen opnieuw zou bezoeken om een masterstudent van Haydn te worden.
Op het schilderij loopt de jonge Beethoven de later naar hem genoemde zaal in, op zoek naar zijn geliefde: ‘Wo ist die Gräfin?’ In de linkerhoek van het schilderij staat een kleiner schilderij op een ezel afgebeeld. Dit is een portret van Giulietta Guicciardi. De 31-jarige Beethoven droeg zijn Mondscheinsonate op aan deze 16-jarige gravin, de leerling op wie hij verliefd geworden was. Aanvankelijk had hij een ander werk op het oog, maar dat bleek al vergeven. En dus zocht Beethoven voor Guiccardi een bestaand stuk uit. Op het titelblad liet hij boven haar naam ‘Sonata quasi una fantasia’ afdrukken. Dat bleek de lading van deze muziek volmaakt te dekken, want Beethoven prikkelde – vooral met dat openingsdeel – de verbeelding. In een brief noemde de componist zijn jonge leerlinge ‘een betoverend meisje’. Hun ontmoeting sloot een duistere tijd voor hem af. ‘Mijn leven is weer plezierig’, schreef hij. ‘Ik kom weer buiten, tussen de mensen. Je kunt je nauwelijks voorstellen hoe eenzaam en treurig mijn bestaan de afgelopen twee jaar geweest is. Deze verandering is veroorzaakt door een lieftallig meisje, dat mij liefheeft en ik haar. Na twee jaar geniet ik weer van momenten van gelukzaligheid, en voor het eerst voel ik dat een huwelijk me gelukkig zou kunnen maken, maar helaas ben ik niet van haar stand en kan ik nu zeker niet trouwen.’ Tenslotte zou er nooit sprake zijn van een mevrouw Beethoven. Guiccardi verloofde zich een jaar later met een graaf en vertrok naar Napels.
