Deconstructie Olieverf op doek 60 x 80 cm Dit olieverfschilderij heeft Bert gemaakt na een bezoek aan het Guggenheim Museum in Bilbao (Spanje). Het schilderij toont de centrale hal van het museum. In het bijzonder werd Bert aangesproken door de lichtinval en het lijnenspel. Het gebouw is een museumstuk op zich door zijn deconstructivistische architectuur. Het is voor het publiek geopend sinds 1997 en ontworpen door de Noord-Amerikaanse architect Frank Gehry. Frank Gehry is een vertegenwoordiger van het deconstructivisme. Dit is een moderne bouwstijl waarbij de bouwwerken een verwarrende collectie willekeurig bij elkaar geplaatste vlakken en verwrongen lijnen lijken die samen de indruk wekken dat de constructie ieder moment in elkaar kan zakken. Het begrip deconstructie werd in de jaren 60 ontwikkeld door de Franse filosoof Jacques Derrida. Derrida legde de basis voor de postmoderne filosofische stroming van het deconstructivisme, waarin niets een vastliggende betekenis heeft. Zijn ideeën uit de jaren 60 van de 20ste eeuw zijn later, in de jaren 80, toegepast in de beeldende kunst en de architectuur. In de architectuur kenmerkt de stijl zich door een doelbewuste verschuiving van structuurelementen, die resulteert in gebouwen zonder specifiek doel. De bezoekers die binnenkomen door de hal die naar de tentoonstellingsruimtes leidt, komen terecht in het op het schilderij afgebeelde atrium, het hart van het museum en tevens een van de meest merkwaardige ruimten van het gebouw. Het heeft een met metaal afgewerkt bloemvormig dakvenster dat licht binnenlaat om de warme en uitnodigende ruimte te verlichten. Vanaf het atrium hebben de bezoekers toegang tot een terras dat overkoepeld wordt door een baldakijn dat ondersteund wordt door één enkele pilaar. De tentoonstellingsruimtes zijn georganiseerd in drie etages rond het centrale atrium. Ze zijn met elkaar verbonden met een systeem van aan het plafond opgehangen golvende wandelpaden, door glazen liften en door verschillende "traptorentjes".
