Rubrieken
Marieke Verkerke
Poppenhuis

Boven op de zolder van het huis waar jij niet meer woont staat een poppenhuis. De muren kunnen open. Ik denk dat ik kleiner werd toen ik naar binnen keek. Over de trap met de dikke loper ging ik, langs de schooltas die onder de kapstok ligt. Ik opende alle deuren om te zien of ik je vinden zou in de kamers van het poppenhuis boven op de zolder van het huis waar jij niet meer woont.
Ik dwaalde door alles wat jouw handen maakten. Er ligt een uitgeknepen tube op de wastafel. Je liet een accordeon achter in de huiskamer. Maar jou vond ik niet.
Ik hoorde stemmen. Ze werden luider. Jouw hele huis wordt leeggehaald. Haastig sloot ik de muren van het poppenhuis en stond op.
‘Dag, ik ben Britt, ‘ zei een jonge vrouw toen ik de trap af kwam van de zolder van het huis waar jij niet meer woont.
Ze had een glans in haar ogen om het nieuwe huis waarin ze wonen gaat.
Ik bleef niet langer waar jij niet meer bent. Stil verliet ik het huis van Britt. Alleen de mat lag nog tussen de voordeur. De kier werd steeds kleiner achter mij.

27 mei 2024