Tien jaar geleden pakte ik voor het eerst serieus een penseel vast. Geen officiële schildersopleiding, geen vaste regels — alleen mijn ogen, mijn gevoel en een flinke dosis nieuwsgierigheid. Op de modeacademie leerde ik vooral goed kijken tijdens het modeltekenen, en die vaardigheid bleek goud waard toen ik begon met schilderen.

Wat volgde was een ontdekkingsreis vol proberen, observeren, en blijven doen. Ik leerde door te kijken, door te herhalen, en vooral door gewoon te beginnen. Van portretten tot huisdieren — mensen én dieren boeien me eindeloos. Mijn koeienportretten waren hierin een bijzondere leerschool: hun karakter, hun blik… elk doek bracht me weer iets nieuws bij.

Abstract werk heeft een magische aantrekkingskracht op me. Het ontstaat puur op gevoel en is elke keer weer anders. Juist de combinatie van abstractie met portret vind ik fascinerend. Het is in die mix dat ik mijn emoties kwijt kan. Mijn werk vertelt mijn verhaal — maar ik hoop vooral dat het iets bij ú losmaakt. Misschien herkent u er iets van uzelf in. En dan wordt het niet alleen mijn schilderij, maar ook een beetje het uwe.


Time: 0.003