Rubrieken
Hans Oosting
Ik had al een aantal malen geprobeerd om de oude gevangenis te tekenen. Het frustreerde me. Ik bleef ontevreden de schetsen weggooien. Het was het steeds net of helemaal net niet. Het ontbrak de tekeningen aan spanning en zeggingskracht. Het puzzelde me wat er dan anders moest. Ik had het hele gebouw getekend. De voorzijde van het gebouw, de statige entree en later de achterzijde van het gebouw die vroeger schuilging achter een hoge gevangenis-ommuring. Maar dat was het niet. Tot het tot me doordrong dat de tekening over het meest karakteristiek van het gebouw moest gaan; het opbergen en vasthouden van mensen. Volgens een oud cipier hebben de meest beroemde en beruchte criminelen hier vastgezeten. Ik stelde me. bladerde ik door een boek over Edward Hopper. Zijn werk inspireerde me om met licht, sterke contrasten en een beklemmende lucht de tekening te gaan maken. En vooral om het verhaal van het gebouw te vertellen. De wetenschap dat er decennialang mensen opgesloten zijn geweest. Als je goed kijkt zie je iemand uit het getraliede raam kijken.
De Schutterswei doet al een paar jaar niet meer dienst als gevangenis. Nadat het eerst als film- en televisieset heeft gefunctioneerd is het grondig verbouwd en doet nu dienst als hotel. Bijna alle tralies zijn verdwenen en de gevangenismuur is gesloopt. De oude luchtplaats is nu een terras. Voor veel geld boeken mensen een voormalige gevangeniscel en sluiten zichzelf op voor een of meerdere nachten.

7 juni


Time: 0.01