Monnie Paashuis
Expositie is afgelopen
Expositie Aandacht O Andacht / wat in stilte groeien kan
Tentoonstelling 09-02-2024 t/m 24-03-2024 > de Koppelkerk, Koppelstraat 35, 7126 AG Bredevoort
Binnen de grotere tentoonstelling Aandacht O Andacht/wat in stilte groeien kan, gaat het voor mij over de verscheidenheid aan werelden waar we in leven. Steeds weer breng ik de aandacht naar hoe een andere wereld in onze fysieke wereld werkzaam is, het ontzagwekkende, het ademloze, de wereld van ruimte en klank. Een fluistering in een heksenketel van activiteit, beweging en lawaai.
Het vraagt stilte en innerlijke activiteit om deze fluistering op te vangen en te doorgronden. De kunstenaar probeert het juiste kiertje te vinden waardoor het zich kenbaar kan maken.
Aandacht O Andacht
Maandenlang, een korte mediatie in de avond. Op die momenten probeerde ik in de vorm van een terugblik over de dag, zonder oordeel, de zin van innerlijke en uiterlijke gebeurtenissen van de dag te doorgronden.
Zo kan een bepaalde betekenisvolheid naar voren komen, die anders niet zo snel wordt opgemerkt.
Dat leeft net ietsje anders. De dag is (af-)gesloten, een zin is het extract van de dag.
Het maakproces en het kunstwerk dient als oproep om de fluistering op te merken en daarmee te leven, voor mezelf en voor de kijker. De herhaling, het ritmische, het weerbarstige, het aan elkaar verwante en het toch net diverse van deze dagelijkse activiteit is terug te vinden in de vorm. De inhoud is niet leesbaar.
Het gaat om het ritueel, niet om mijn inzichten of gedachten, die zijn voor mij om mee verder te leven en kunst te maken. Het maakproces vraagt eenzelfde aandacht als de meditatie.
De slaap-zakjes
Hoe kom je van de ene wereld in de andere? Dat kan door meditatie, maar ook door de slaap, waarbij de overgang en het verblijf in de andere wereld veelal onbewust is. Ik maakte kleine slaapzakjes waarop je een mensfiguur ziet, zakjes zand verwijzend naar het zandmannetje; Klaas Vaak, die de kinderen helpt bij de overgang, het zich overgeven en langskomt met mooie dromen.
Ik zou graag zien dat mensen even stil staan bij hun dagelijkse gang naar deze andere wereld en ook dat we opmerken hoe we wakker vaak verder slapen. In die zin zijn de slaapzakjes een oproep tot ontwaken.
Het aantal en de variëteit in de mensfiguren verwijzen naar het heilige getal 7, welke in diverse godsdienstige tradities, maar ook in de dagen van de week, de levensfasen van de mens, etc. de inspiratie en aanmoediging tot transformatie begeleid.
“Breath” en “spring in de duizelingwekkende mogelijkheden van het moment”
De vrije, meer of minder kalligrafische tekeningen, vertellen verhalen waarvan je niet zomaar kunt zien wat ze betekenen, maar die wel geschriften zijn. Geschreven woorden, abstracte beelden, niet te herleiden tot gemeenschappelijke taal, er staat “niets”, maar het heeft betekenis. Op een ander niveau is het dus toch taal, toch gemeenschappelijk en te begrijpen met je fantasie en je hart. De etherische wereld die net voor de zichtbare wereld bestaat is vol vormkracht en energie, vol van wat fysiek gerealiseerd kan worden en herinnering.
Van wat was en komen gaat.
Wat je ziet is een afspiegeling van de innerlijke activiteit van de maker in dat moment, in een ademtocht. In iedere streek zit keuzes; de richting, het al dan niet verbonden zijn, druk of ontspanning, energie, het ritme, etc.
Zie het als een gebed, waarbij het naar boven reiken in het beste geval maakt dat iets van dat boven naar beneden wordt meegenomen en terecht komt in de tekening. In die zin kan er veel staan en kan het verstaan worden, al is het voorbij de woorden. Het wit, de ruimte is menigmaal evenzeer van betekenis als het gekalligrafeerde.
De schilderijen “de stem van blauw”
De symbolen in mijn schilderijen bedoelen de aandacht te richten op het intieme; het mysterie in het grootste en het minutieuze. Op de samenhang hierin, en op de verstandhouding en de bedoeling.
Als hoofdkleur kies ik met name blauw. Het blauw is objectief, bovenpersoonlijk, heeft zelf een stem, een werking. Wat wil het blauw? Wat maakt zij in ons wakker? Kan de schilder het voor zich laten spreken, kan ze afstemmen en meewerken of gaat zij haar perken te buiten?
Een tussenstop en toegang voor wie even mee wil en de ontmoeting aangaat. Want het blauw wijkt niet zomaar, het vraagt iets van de kijker.
De Koppelkerk I Vrijplaats voor kunst en cultuur
https://koppelkerk.nl
Monnie Paashuis, 6 februari 2024
Het vraagt stilte en innerlijke activiteit om deze fluistering op te vangen en te doorgronden. De kunstenaar probeert het juiste kiertje te vinden waardoor het zich kenbaar kan maken.
Aandacht O Andacht
Maandenlang, een korte mediatie in de avond. Op die momenten probeerde ik in de vorm van een terugblik over de dag, zonder oordeel, de zin van innerlijke en uiterlijke gebeurtenissen van de dag te doorgronden.
Zo kan een bepaalde betekenisvolheid naar voren komen, die anders niet zo snel wordt opgemerkt.
Dat leeft net ietsje anders. De dag is (af-)gesloten, een zin is het extract van de dag.
Het maakproces en het kunstwerk dient als oproep om de fluistering op te merken en daarmee te leven, voor mezelf en voor de kijker. De herhaling, het ritmische, het weerbarstige, het aan elkaar verwante en het toch net diverse van deze dagelijkse activiteit is terug te vinden in de vorm. De inhoud is niet leesbaar.
Het gaat om het ritueel, niet om mijn inzichten of gedachten, die zijn voor mij om mee verder te leven en kunst te maken. Het maakproces vraagt eenzelfde aandacht als de meditatie.
De slaap-zakjes
Hoe kom je van de ene wereld in de andere? Dat kan door meditatie, maar ook door de slaap, waarbij de overgang en het verblijf in de andere wereld veelal onbewust is. Ik maakte kleine slaapzakjes waarop je een mensfiguur ziet, zakjes zand verwijzend naar het zandmannetje; Klaas Vaak, die de kinderen helpt bij de overgang, het zich overgeven en langskomt met mooie dromen.
Ik zou graag zien dat mensen even stil staan bij hun dagelijkse gang naar deze andere wereld en ook dat we opmerken hoe we wakker vaak verder slapen. In die zin zijn de slaapzakjes een oproep tot ontwaken.
Het aantal en de variëteit in de mensfiguren verwijzen naar het heilige getal 7, welke in diverse godsdienstige tradities, maar ook in de dagen van de week, de levensfasen van de mens, etc. de inspiratie en aanmoediging tot transformatie begeleid.
“Breath” en “spring in de duizelingwekkende mogelijkheden van het moment”
De vrije, meer of minder kalligrafische tekeningen, vertellen verhalen waarvan je niet zomaar kunt zien wat ze betekenen, maar die wel geschriften zijn. Geschreven woorden, abstracte beelden, niet te herleiden tot gemeenschappelijke taal, er staat “niets”, maar het heeft betekenis. Op een ander niveau is het dus toch taal, toch gemeenschappelijk en te begrijpen met je fantasie en je hart. De etherische wereld die net voor de zichtbare wereld bestaat is vol vormkracht en energie, vol van wat fysiek gerealiseerd kan worden en herinnering.
Van wat was en komen gaat.
Wat je ziet is een afspiegeling van de innerlijke activiteit van de maker in dat moment, in een ademtocht. In iedere streek zit keuzes; de richting, het al dan niet verbonden zijn, druk of ontspanning, energie, het ritme, etc.
Zie het als een gebed, waarbij het naar boven reiken in het beste geval maakt dat iets van dat boven naar beneden wordt meegenomen en terecht komt in de tekening. In die zin kan er veel staan en kan het verstaan worden, al is het voorbij de woorden. Het wit, de ruimte is menigmaal evenzeer van betekenis als het gekalligrafeerde.
De schilderijen “de stem van blauw”
De symbolen in mijn schilderijen bedoelen de aandacht te richten op het intieme; het mysterie in het grootste en het minutieuze. Op de samenhang hierin, en op de verstandhouding en de bedoeling.
Als hoofdkleur kies ik met name blauw. Het blauw is objectief, bovenpersoonlijk, heeft zelf een stem, een werking. Wat wil het blauw? Wat maakt zij in ons wakker? Kan de schilder het voor zich laten spreken, kan ze afstemmen en meewerken of gaat zij haar perken te buiten?
Een tussenstop en toegang voor wie even mee wil en de ontmoeting aangaat. Want het blauw wijkt niet zomaar, het vraagt iets van de kijker.
De Koppelkerk I Vrijplaats voor kunst en cultuur
https://koppelkerk.nl
Monnie Paashuis, 6 februari 2024
De inspiratiebron van Monnie Paashuis is de verscheidenheid aan werelden in en om ons heen; het ontzagwekkende; de geestelijke wereld.
Het ademloze; de ruimte en de klank van de kosmos, het intieme; het mysterie in het grootste en het minutieuze, het ritme, de richting, de textuur.
De samenhang er tussen in, of daartussen, de verstandhouding en de bedoeling.
En daar staat ze dan!
Klein en groots omringt door de fysieke werkelijkheid en tegelijkertijd met een oneindige verscheidenheid aan mogelijke innerlijke reacties op de werelden die ze aantreft, van op-pop stemmingen tot gedragen door het hoogste.
Is ze zich bewust van de boom in het zaadje? Ervaart ze de kiemkracht en de potentie?
Het allereerste en het laatste woord?
Wie schildert er eigenlijk? De angsthaas? De farao? De Horus valk of zijn er nog hogere instanties betrokken? Op wie stemt ze zich af?
We kennen in de kunsthistorie vele blauwen; het Matisse-blauw, het diep ultramarijn blauw van Ives Klein, gepatenteerd als IKB International Klein Blue. Daar komt nu het Paashuis-blauw bij. Haar familie kent de bijzondere kleur als Monnie-blauw.
Blauw is de kleur die met haar door he tleven ging en gaat.
Het blauw is echter objectief en bovenpersoonlijk.
Het aquamarijn, van over zee,
en het met veel moeite gewonnen, gemalen en geknede lapis lazuli
en de gestookte en geoxideerde synthetische variant.
Er waait een gedachte door haar heen.
Mag het blauw zijn?
Wat wil het blauw?
En wat maakt zij in ons wakker?
Kan de schilder het voor zich laten spreken, kan ze afstemmen of
staat zij er tussen,
gaat zij haar perken te buiten?
Na anderhalf jaar onderzoek,
een eerste tussenstop en
toegang voor wie even mee wil.
Wie in de toeschouwer kijkt?
Contact
Monnie Paashuis
Deilhorst 68
7009 LH Doetinchem
Nederland
Tel: 0314344453
www.monniepaashuis.nl
77 dagen geleden bijgewerkt
