Al tijdens mijn actieve periode in het onderwijs is de interesse voor de fotografie gewekt. Tijdens de lessen die ik daarna een aantal jaren volgde op het Centrum voor de Kunsten in Eindhoven, maakte ik enigszins wantrouwend de overstap van analoog naar digitaal. Eenmaal “om” leerde ik aan de hand van de docenten Paul Veltman en Ivar Gloudemans de creatieve mogelijkheden van de fotografie ontdekken en mijn eigen stijl ontwikkelen. Naast het schieten van “mooie” plaatjes vind ik het boeiend om beeld en tekst te combineren tot een “sprekend” geheel; het zoeken naar een harmonieuze samensmelting van de verwoording van het beeld en de verbeelding van het woord.
(Stads)landschappen vormen voor mij een bron van inspiratie net als mensen in hun natuurlijke omgeving. Vaak kies ik hierbij voor zwart-wit om de beelden te ontdoen van alle “franje” om zo een zekere mate van abstractie te verkrijgen.
Bij dit alles is het proces, het bedenken van concepten en het maken van de foto’s voor mij het belangrijkste en meest waardevolle. Natuurlijk hoort daar, als afsluiting van dat proces, een eindproduct bij dat tot tevredenheid stemt.
Als fotograaf maakte ik jarenlang deel uit van CollectiefinBeeld, een viertal fotografen dat dezelfde passie deelde en zich op non-profit basis inzette voor instellingen en instanties die geen winstoogmerk hebben. Men moet dan denken aan de wereld van zorg en welzijn, kunstencentra, woningcorporaties, onderwijs, vrijetijdsclubs enz. Onze eigenwijze kijk op leven kwam in nauwe samenwerking met opdrachtgevers tot stand en leidde tot een uitgave in boekvorm, een fototentoonstelling of multimediadocument.