Het terrein van goden en monsters; van geboorte en begraving, daar waar het buitengewone zich voordoet. Donker, gevaarlijk en losgezongen van tijd: grotten zijn plekken van zowel heilige als aardse visioenen en ervaringen. Tegenwoordig zijn ze de thuisbasis voor data farms, zadenbanken, communicatie kabels en schuilkelders.

Met zijn eerste solotentoonstelling in Nederland genaamd ‘Timefall’, verandert Karlos Gil de ruimte van 1646 in een grot. Een grot waar futuristische wezens in een spookachtig, mistig landschap ronddwalen: wezens die zijn geëvolueerd vanuit een wereld met bedreigd klimaat. In deze diepe krochten van een verloren samenleving, nodigt Karlos ons uit te speculeren over onze gezamenlijke toekomst, en te reflecteren op wat onze manier van kijken hierin beïnvloedt.