Ik dacht altijd dat ik niet kon tekenen. Maar ik had al langer in mijn hoofd dat ik wilde gaan schilderen. En dan ga ik het gewoon doen. Dat past bij mij. En dan ontdek ik het paletmes. Daar kan je zoveel leuke dingen mee doen. En ineens ontstaat er zo'n hele mooie, spannende zaadbol. Er kan ook niks meer bij. De spanning staat op het vel. Dan is het af. Een ontdekking, ineens zit er een schilder in mij. Schilderen heeft helemaal niets te maken met wel of niet kunnen tekenen. Ik heb ook nooit geen idee wat ik ga maken. Dat mes gaat eigenlijk vanzelf. Het gebeurt. Een soort verlengstuk van je ziel of je hart, je geest, ik weet het niet. Een soort geboorte van een afbeelding, die ik mag laten zien.
