Ik heb vroeger altijd gezegd: ik zou niet kunnen overleven zonder creativiteit en het bijzondere is dat ik het vervolgens jarenlang heb weg geduwd. Mijn hoofd zit vol met kennis en inzichten en ervaringen die alsmaar naar binnen zijn gegaan. Voor mij zijn het losse stukken en ik moet dat aan elkaar zien te breien. Schilderen is een van de manieren voor mij om dat wat er in mijn hoofd leeft aan de buitenkant zichtbaar te maken. Dat geeft ruimte. Je kan er wel van alles in douwen, maar het moet er ook een keer uit. Ik hoop dat wat ik maak een ander ook raakt. Door de kleur, de vorm of de betekenis die het oproept. Het gaat daarbij niet om mijn betekenis. Als het weg is, is het weg. En het zou helemaal mooi zijn als er een verbinding ontstaat tussen mij en die ander. Al is het maar voor heel even.
