Wij hadden vroeger thuis de leesmap. Daar maakte ik een hokje van op tafel. In dat hokje van die leesmap zat ik te tekenen. Niemand die het zag. Mode vond ik leuk, hoe een kuit overloopt in een hak. En kapsels, hoe het haar valt. Er was een tijdschrift, De Lach, met een behoorlijk sensuele lading. En dat voor die tijd. Daar tekende ik uit. Later heb ik ook veel kleding genaaid. Het moest bij mij altijd praktisch zijn. Schilderen was dat niet. Nu neem ik daar wel de tijd voor. In het begin tekende ik eerst op het doek en schilderde dat dan in. Nu begin ik gelijk in de verf. Met een grote kwast. Best revolutionair. Maar eigenlijk heb ik een hekel aan netjes. Een schilderij vind ik toch professioneler. Dat hang je aan de muur. Een tekening niet.
