Kleur is vanaf het begin van haar carrière het centrale thema in het werk van Robine Clignett (1948). Zo zocht ze naar het zwartste zwart, experimenteerde ze met natuurlijke pigmenten maar verzamelde ze ook literaire, historische, schei- en natuurkundige begrippen rond kleur. Ze bundelde die in kleine publicaties die zorgvuldig typografisch werden vormgegeven door haar echtgenoot Klaus Baumgärtner (1948-2013).

Kleur heeft naast een absolute, abstracte kwaliteit ook een breed veld van betekenissen en associaties die voortkomen uit de beleving van de beschouwer. In haar meest recente werk op papier focust Robine Clignett vooral op de mentale beleving van kleur. De titels van de werken bestaan ook steeds uit de namen van de kleuren als waren het persoonlijkheden. Opvallend zijn de krachtige en heldere vormen van cirkels en slingerende banen die het beeld een bijna pictogram-achtig uiterlijk geven. Ondanks de bijna abstracte vormen komt de voorstelling steeds voort uit de associaties en begrippen die de kleur bij Robine Clignett oproept. Vaak zijn ze afgeleid uit de natuur en lijk je de vormen te zien die verborgen liggen achter de directe waarneming.

Bij de tentoonstelling verschijnt een kleine publicatie die mede ontstond met ondersteuning van Stroom Den Haag.