Charlotte Schleiffert (1967) en Susanna Inglada (1983) hadden beiden vrij recent een residency in het buitenland waardoor hun werk een nieuwe impuls kreeg. In het voorjaar van 2019 maakte Charlotte Schleiffert in Parijs, onder meer in de Jardin des Plantes, een serie tekeningen direct naar de natuur die ze later in het atelier inkleurde. De natuur komt hiermee op het eerste plan, de in haar werk altijd zo prominente mens is hooguit nog aanwezig als bezoeker of standbeeld in het park. Susanna Inglada verbleef de afgelopen maanden in de Accademia di Spagna in Rome waar ze direct voor en na de lock down de klassieken en de barokkunst bestudeerde. Tijdens de residency werd haar kleurgebruik uitbundiger, daarnaast onderzocht ze vooral welke rol de vrouw in de kunst toebedeeld krijgt. In het ene uiterste is ze heilige en moeder in het andere is ze slachtoffer van sexueel geweld. Machtsverhoudingen en de positie van de vrouw spelen in het werk van Inglada en Schleiffert een belangrijke rol.
In de tentoonstelling laat Charlotte Schleiffert een serie kleinere natuur tekeningen zien waarin ze ook verwijzingen maakt naar de kunstgeschiedenis. Verder zijn er twee grote werken op papier, een van een vrouw met vogelkop en een met een kostuum opgebouwd uit zeedieren en plastic afval: een bijna animistische hedendaagse benadering van onze verhouding met de natuur. Susanna Inglada laat naast portretten en animaties grotere werken op papier zien opgebouwd uit een kluwen handen en armen. De grijpende handen in Bernini’s Roof van Proserpina en Apollo en Daphne in de Villa Borghese zijn daarbij niet ver weg.