Rubrieken
Marieke Verkerke
Verhalen

Toen ik vanmorgen in alle vroegte stond uit te wakkeren voor de spiegel, zag ik vanuit mijn ooghoeken plots een lichtschijnsel.
Onwillekeurig dacht ik, wat vroeg, om nu al met je koplampen door het bovenlicht van mijn badkamer te schijnen.
En meteen erachteraan, beetje te hoog afgesteld, die lampen.
Maar wacht, het lag vast anders!
Hier was sprake van iemand met zo’n enorme haast, dat hij met bus en al los was gekomen van de grond!
Hoor maar hoe het busje, volgeladen met beitels, hamers, houwelen en meer van dat soort dingen, met donderend geraas weer op de straat belandde!
Op mijn tenen keek ik door het bovenlicht om poolshoogte te nemen.
De straat was leeg en verlaten totdat het knetterhard begon te hagelen.
De verhalen, ze zijn er nog. Opgelucht haalde ik adem.
En zo ging ik naar buiten om de zon te zien opkomen.

19 januari 2023