Ik heb geen flaptekst. Ik begin er niet meer aan. Stel je voor dat ik een boek was, dat met zijn flaptekst schreeuwt om aandacht. En dan ook nog eens zo'n boek wat strak overtrokken is met kunststof. Adem in en adem uit, het is nauwelijks te doen. De boven op mij gedrukte flaptekst heeft daar geen last van. Dwars door alles heen roept hij naar onbekende lezers. Deze wildvreemde lezers, zo moge duidelijk zijn, moeten mij eerst kopen voordat ik bevrijd kan worden uit dat kunststof. Eerlijk gezegd ben ik een open boek. Maar ik ben niet te koop. Ik blijf zonder flaptekst. Adem in en adem uit, het gaat vanzelf, nietwaar? Nu herken ik de lezer, aan wie ik mijn boek open. Ongeveer zo iemand als ik.
