Ik heb aanleg voor knoeien. Vanwege deze aanleg draag ik een schort. Dat doe ik in de overtuiging dat het een belemmering is voor geknoei op mijn kleding. Nu las ik ergens dat een belemmerende overtuiging ondermijnend is voor je ontwikkeling. Ik stond met mijn schort om en dacht na. Misschien is het inderdaad een enorm belemmerende overtuiging dat ik de kunst versta om alleen maar op mijn schort te knoeien. Nu ik eens beter keek, zag ik buiten mijn schort om ook geknoei. Op mijn mouwen, in mijn haar, tegen het plafond. Mijn blik verruimde zich: ik heb talent om buiten de lijnen te knoeien! Nadat ik geheel en al onbelemmerd mijn schort had afgeworpen liep ik over van mogelijkheden.
