ODES EN EER BETONEN AAN WAT WERD ACHTERGELATEN, AAN HET ANONIEME, HET ONBEKENDE

Een reuzenjas van vervaald jute voor een reuzenvisser hing stilletjes met vis in jaszak te verstoffen in de gang naar het atelier van BERTHA HAAK. Aldaar, half vergane collages met peuken of zoute drop, uitvergrote sinaasappelschillen, hoeden van papier-maché en ladenkasten vol litho’s in oplagen: het oogde rijke en triest tegelijk. Bertha stierf in augustus 2021 en liet een oeuvre na dat op de valreep ontfutseld werd aan de vergetelheid.

De wanden van ROELAND ZIJLSTRA’s bescheiden atelier in Gent hangen vol met werk van anderen. Veelal bevriende kunstenaars onder wie enkelen die je voor het gemak als naïef of outsider zou kunnen bestempelen. Uit zijn eigen werk, in rijen tegen de muur gestapeld, toont hij onder meer cadavre exquis-achtige schilderijen die uit meerdere aaneengeschakelde doekjes bestaan. Ook zijn er werken uit zijn verzameling te zien.

West-Sicilië. Een monumentale witte lijkwade bedekt een heuvel. Dit immense betonnen kunstwerk van Alberto Burri, bedacht voor de stad Gibellina die in 1968 verwoest werd door een aardbeving, is tevens gedenkteken. PETRA NOORDKAMP kreeg in 2015 opdracht van het Guggenheim Museum om dit werk te verfilmen. Haar film ‘Il Grande Cretto di Gibellina’ eert op aangrijpende en gevoelige wijze zowel Burri’s landschapskunst als mensen die destijds bij de beving hun stad of hun leven verloren.

In de foyer brengt Dordtse kunstenaar TON VAN DALEN een speciaal voor zijn 50 jarig kunstenaarschap gemaakte prent uit. De titel is ‘I.II.III.IV.V-A.B.C.D.E-1.2.3.4.5 Autumn Leaves’ in een oplage van 50. Hij raapte willekeurig wat herfstbladeren van de plataan uit zijn tuin op en tekende er vijf op glasplaten die fungeerden als clichés voor afdrukken op fotografisch papier. Door steeds twee kruisende lijnen te laten verschuiven, ontstonden vijftig verschillende prenten. De gedachte is voor iedereen betaalbaar uniek werk.