De jonge koningin schonk het leven aan een mooi kind. Dadelijk stuurde de moeder van de koning een bode met het goede nieuws. Maar onderweg werd de boodschapper zo moe dat hij in slaap viel. De duivel kwam vanachter een boom vandaan en verwisselde de brief voor een andere. Daar stond in dat de koningin een kind had gekregen dat half hond was. De koning schrok van het bericht en was bedroefd, maar toch stuurde hij een brief terug waarin stond dat de koningin goed verzorgd moest worden. De bode keerde terug met de brief en opnieuw viel hij op dezelfde plek in slaap. Weer kwam de duivel tevoorschijn eb veranderde de boodschap in: 'Dood moeder en kind.' De oude moeder schrok verschrikkelijk. Ze kon het niet geloven en schreef nog eens. Maar steeds kreeg ze hetzelfde antwoord, want aldoor onderschepte de duivel de brief. Heen en weer rende de boodschapper en de laatste vreselijke boodschap luidde: 'Bewaar de tong en ogen van de koningin als bewijs dat ze gedood is.' in plaats daarvan offerde de oude moeder een hinde, want ze kon het niet over haar hart verkrijgen onschuldig bloed te laten vloeien. Ze hielp de jonge koningin haar kind op de borst te binden, bedekte haar met een sluier en zei, 'hier is het niet veilig meer, trek de wijde wereld in.'
