Vandaag zag ik een kiekendief. Of nee, vandaag zag ik een vogelaar die wees in de lucht en zei, 'kijk, een kiekendief!' Heel in de verte zag ik een stipje gaan. Wat een mooi woord voor een stipje in de lucht, dacht ik. Stel je voor dat een stip in de lucht met de naam 'kiekendief' alles omvattend is. Een rover van beelden in de ruimte. Om een beeld te roven werpt het stipje een lijn uit. En almaar worden er nieuwe lijnen geworpen uit die ene stip. In een oneindige herhaling vormen de lijnen steeds wisselende beelden. Het lijkt op tekenen en nooit weten wat je vangen zal. Dat stemt tot nederigheid.
