Er was eens een molenaar die zo arm was geworden dat hij niets meer bezat dan zijn molen en nog een grote appelboom die erachter stond. Op een dag ging hij naar het bos om hout te halen. Daar kwam een vreemde oude man hem tegemoet. Hij zei: 'Waarom kwel je jezelf met het hakken van hout? Ik kan je tot een rijk man maken als jij me geeft wat achter je molen staat.' De molenaar stemde toe. Hij dacht: 'Die bloeiende appelboom kan ik wel missen, ik kan toch een nieuwe planten?' Maar de vreemde man lachte spottend en zei: 'Over drie jaar kom ik halen wat van mij is.' Toen de molenaar thuis kwam trof hij zijn vrouw aan in de huiskamer, overladen met rijkdommen. 'Wat is er toch gebeurd?' vroeg ze. 'Dat komt door een vreemde oude man. Ik heb hem beloofd te geven wat er achter onze molen staat.' 'Ach man!' riep de vrouw verschrikt. 'Dat is de duivel geweest. Het is niet de appelboom die hij bedoelde, maar onze dochter, die achter de molen het erf stond aan te vegen!'
