Marieke Verkerke
kunstinzicht.nlPortfolio rubrieken
Wijzer
Wanneer mijn oog op de klok valt als het vijf minuten voor het hele uur is,
kan ik de grote wijzer bijna tegen de zwaartekracht in zien ploeteren.
Het lijkt wel of de tijd wordt uitgerekt.
Ik stel me voor dat ik in een karretje zit dat traag opkruipt naar het hoogste punt van de achtbaan.
Op dit moment van uitbrekend angstzweet, kan het gebeuren dat mij een ongekende helderheid overvalt.
Ik krijg niet zozeer een visioen, maar meer het inzicht dat ik liever een tompouce zat te eten.
Zou de grote wijzer dat nou ook hebben?
In dit magische begin voordat het beginnen gaat, neem ik een besluit.
En zodra de klok het hele uur slaat, snel ik naar de bakkerswinkel voor een echte banketbakkersroom tompouce met slagroom.
En zie, nu de zwaartekracht getrotseerd is, lijkt de grote wijzer wel vooruit te hollen.
Waarschijnlijk gaat de tijd sneller wanneer het leuk is.
Ik denk niet dat het opvalt als ik de tijd even stil zet.
Ik bedoel, mijn moeder zei vroeger altijd, je moet stoppen als het nog leuk is.
Ze had gelijk, natuurlijk.
Hoe kan ik anders weer opnieuw beginnen?