Op een dag belde ik met een dame van een groot bedrijf. Ons huis zou voorzien worden van een drie-in-één-pakket. Daarmee stelde ik een daad: telefoon, televisie en internet onder één dak bij hetzelfde genootschap. Aldus bevond ik me op een middag in de huiskamer tussen uitgepakte dozen en opzij geschoven huisraad tezamen met een drie-in-één-man, die genoeglijk van zijn koffie slurpte. Ik vroeg me af waar ik mezelf zou laten. Mijn huis was mijn huis niet meer. Maar ik beet op mijn tanden tot zijn koffie op was en hij ten laatste een horizonkastje zou hebben aangesloten. Toen het zover was sprak de drie-in-één-man: ‘Plaats het horizonkastje niet in een afgesloten kast. Het zal zijn warmte niet kwijt kunnen, gaan smelten en tot slot alles in vuur en vlam zetten. U bent gewaarschuwd!’ Welk een profetische inslag. Overrompeld stemde ik in. Mijn huiskamer zou immers spoedig tot haar paradijselijke staat wederkeren. Ik schoof het huisraad terug, wierp de dozen opzij en gooide het raam open. Op één ding had ik niet gerekend. Om onze inboedel te behoeden voor brand stond het horizonkastje aanhoudend zijn warmte kwijt te raken en maakte daarbij een fluitend geluid. Het was niet iets waar ik om gevraagd had, en al helemaal niet iets waar ik vanaf zou kunnen komen. Ik was een gewaarschuwd mens. Het kastje deed een aanslag op mijn zenuwen. Ik begon de huiskamer te mijden. Na zeven dagen en zeven nachten legde mijn man een verband tussen mijn verslechterde gemoedstoestand en de boodschap die de drie-in-één-man mij verkondigd had. Hij sloeg zijn krant dicht en trok de stekkers uit het horizonkastje. Vervolgens verhuisde hij de hele boel naar onze huiskamerkast, sloot alles opnieuw aan en klapte de deur dicht. Het werd angstaanjagend stil. Nu had ik mijn man aangezet tot een daad die er toe zou leiden dat het huis tot op de grond toe afbrandde! Die nacht onderzocht ik elk uur de temperatuur van het opgesloten kastje. De toestand bleef stabiel. Langzaam veerde ik terug tot mijn paradijselijke staat. Ik neem me voor niet zomaar alles meer te geloven.
