Pas kreeg ik het bericht dat mijn website tijdelijk uit de lucht was genomen. Er hebben zoveel bezoekers op mijn site gekeken dat de maandelijkse hoeveelheid dataverkeer die mij is toegekend overschreden is. Ik moet eerlijk bekennen dat ik lichtelijk euforisch door het huis zweefde. Alsof ik een glimmende bokaal kreeg uitgereikt zonder dat ik daar een sjieke jurk voor had hoeven aan te trekken. Maar mijn jurkloze-glimmende-bokaal-moment was van korte duur, zoals dat ook meestal gaat met euforie. Opeens moest ik denken aan de laatste keer dat er sneeuw gevallen was. In alle vroegte trok ik naar buiten om een spoor uit te zetten met mijn voetstappen. Daar ontdekte ik dat een flinke hoeveelheid konijnen me voor was geweest. Zij hadden hun onnoemelijke aantal verraden met hun pootafdrukjes. Zo snel liet ik me echter niet om de tuin leiden. Stel nu dat er voor de sneeuwval één konijn zijn hol niet had bereikt? De nachtelijke pootafdrukken van een stuurloos geraakt konijn in de sneeuw kunnen heel goed het beeld opwekken van een enorme populatie. Je weet het niet met sneeuwkonijnen. Zo kan het met mijn website ook wel eens gegaan zijn. Er kijkt vast wel eens iemand op. Stel nu dat deze persoon zijn dwergkonijn had losgelaten in de kamer? Het dwergkonijn dat vervolgens in al zijn vrijheid besluit om op het toetsenbord te klimmen kan met zijn pootafdrukken gemakkelijk een enorm dataverkeer in gang zetten. Je weet het maar nooit met losgelaten dwergkonijnen.
